"Promotie in academische zin is het behalen van de academische graad van doctor door het schrijven en publiekelijk verdedigen van een proefschrift, al dan niet met stellingen, aan een universiteit, of althans onder supervisie van een hoogleraar die als promotor optreedt."
Hoe gaat de promotieplechtigheid in zijn werk?
"Voordat de promotieplechtigheid plaatsvindt wordt er een promotiecommissie samengesteld, bestaande uit de eigen promotor en een aantal andere wetenschappers die soortgelijk onderzoek doen als de promovendus. Dit kunnen ook wetenschappers uit het buitenland zijn."
"De promovendus wordt geacht in representatieve kleding (traditioneel, maar niet bij alle universiteiten verplicht, in rokkostuum) te verschijnen en zich te laten bijstaan door twee paranimfen die zich in kleding voegen naar de promovendus. De paranimfen zijn meestal studievrienden of -vriendinnen."
"De promotiecommissie bestaat uit de promotor(en) en eventuele copromotoren, zijnde hoogleraren en universitaire docenten die de promovendus hebben begeleid en andere hiervoor uitgenodigde 'opponenten'."
"Gedurende de zitting wordt de promovendus in openbaar debat aan de tand gevoeld over het proefschrift met de stellingen die hij zo goed mogelijk moet verdedigen. De hele plechtigheid duurt afhankelijk van de universiteit precies 45 minuten."
"De promovendus spreekt de commissieleden aan met 'mijnheer/mevrouw de rector', 'hooggeachte promotor' en 'hooggeleerde', 'zeergeleerde' of 'geleerde opponent' (of opponens), naargelang hun status. De promovendus mag zijn paranimfen om raad vragen bij het beantwoorden van de vragen, maar in de praktijk komt dit hoogst zelden voor."
"Als de vastgestelde tijd voor de verdediging om is komt de pedel binnen, stampt met zijn staf op de grond en roept luid: "Hora est!" ("het is tijd!"). [...] De commissie trekt zich dan terug (de aanwezigen staan weer op bij het verlaten van de zaal door de hooggeleerden) om zich te beraden of aan de promovendus de doctorstitel kan worden verleend."
"Hierna komt de promotiecommissie weer binnen (zaal staat weer op) en reikt de promotor met een toespraakje (laudatio) aan de promovendus de doctorsbul uit, al dan niet cum laude, waarna de promovendus zich doctor mag noemen. De commissie en eventueel aanwezige andere hoogleraren (in toga) verlaten als eerste onder begeleiding de zaal."
"Tijdens dit laatste gedeelte zal de promotor of een andere begeleider van de promovendus de jonge doctor toespreken, waarbij hij ingaat op de meer persoonlijke aspecten van het functioneren van de promovendus tijdens zijn of haar onderzoekswerk. Hierbij ontspant ieder zich en kan er soms flink gelachen worden. Hierna is er gelegenheid tot feliciteren en meestal een receptie."
Dit alles is geciteerd van de lekker niet-wetenschappelijke bron Wikipedia. Meer weten? Je leest het hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten